Interview met dhr. Tiemstra II, Euregio Project

Interview met dhr. Tiemstra II, Project op 1 DV-bandje, in Euregio doos 7Beschrijving:0:00 Een neef van dhr. Tiemstra heeft voor de Waffen SS gediend en is later opgeleid tot een goede huisarts. Dhr. Tiemstra heeft hem kunnen vergeven voor zijn daden. In 1979 werd dhr. Tiemstra als voorzitter gevraagd van het van het algemeen verbond van bouwbedrijven Een concurrerende kandidaat voor deze rol was een afstammeling uit een Amsterdamse familie van bunkerbouwers voor de Duitsers. Deze kandidaat werd vanwege die afkomst voor de voorzittersrol gepasseerd. Dhr. Tiemstra heeft zich er sterk voor gemaakt dat hij werd opgevolgd door deze eerder gepasseerde kandidaat. Haat is een doodlopende straat volgens dhr. Tiemstra. De Round table Nijmegen (een club van van vooraanstaande beroepsbeoefenaren) waar dhr. Tiemstra voorzitter van was, had in circa 1959 een uitwisseling met de Round table Dusseldorf (D.) Dit was de eerste keer dat dhr. Tiemstra in Duitsland was na de oorlog.10:00 Het tweede bezoek was een bezoek met het gezin aan Trier (D.) om hun zoon te leren dan men niet haatdragend moest zijn tegen Duitse mensen. Later werkte hun zoon ook voor Unilever in Hamburg (D.) Dhr. Tiemstra gaat met zijn verhaal terug naar het kamp in Luckenwalde waar 6000 geallieerde officieren en 10.000 Russische krijgsgevangen verbleven, aangevuld met geallieerde krijgsgevangenen van lagere rangen in een derde compound. Hij vertelt als volgt. Na een voettocht naar een Marine-basis in Swinemunde (PL.) met open kolenwagens zijn we vervolgens vervoerd naar Luckenwalde. Hier ging ik op zoek naar Nederlanders. Hjj trof de heren Van Haaften (navigator) en Brand (gezagvoerder). Dhr. Van Haaften bleek ook uit Nijmegen te komen en had ook op school gezeten op de Gemeentelijke HBS in Nijmegen. Mijn verzorging in het ziekenhuis na de bevrijding was voortreffelijk. Daarna ging de reis verder naar een Amerikaans vliegveld bij Leipzig (D.). Hier kreeg hij te horen dat er in een kazerne in Halle (D.) Nederlandse officieren zouden zijn. Daar wilde dhr. Tiemstra naar toe. Hij wilde immers door naar Londen om zich te melden om te vechten tegen de Japanners. Aangekomen in Halle bleek dat de Nederlandse beroepsofficieren dhr. Tiemstra wilden arresteren omdat hij een uniform droeg van een vreemde krijgsmacht.20:00 Dhr. Tiemstra ging daarom terug naar zijn Amerikaanse basis. Van daaruit ging werd hij door een Amerikaanse militair op het vliegtuig gezet naar Zaventem (B.). Vanuit dit vliegveld ging hij naar Brussel waar hij in contact kwam met een Nederlandse kapitein of majoor De Lint. Die raadde dhr. Tiemstra dringend af in Indonesië tegen de Japanners te gaan vechten en zijn bouwopleiding te gaan hervatten en in het bouwbedrijf Tiemstra van vader te gaan werken ten dienste van de wederopbouw. Dhr. Tiemstra reed met de dienstwagen van dhr. De Lint naar de KMA in Breda, van waaruit hij met een auto met chauffeur naar Nijmegen reed naar het ouderlijk huis waar hij aankwam tegen 00:00 uur 's nachts. Toen was het groot feest. In Soissons (FR.) heeft dhr. Tiemstra zich afgemeld bij de 82e Airborn Division. Vervolgens ging dhr. Tiemstra in 1945 naar school op de MTS in Haarlem. Hij rondde die opleiding af in 2 jaar.30:00 Dhr. Tiemstra toont een ludieke tekening (cartoon) van Wouter. Op die tekening is een bizar tafereel waarop te zien is hoe een zestal uitgehongerde geallieerde krijgsgevangenen zich te goed doen aan een kerstpakket van het Rode Kruis, ten tijde van Kerstmis 1944. Dhr. Tiemstra is een van de figuren op de foto. Vanuit het Westelijk front kregen we te horen dat er goed voortgang werd gemaakt met de bevrijding. De opmars van het Russische offensief kregen we te horen via het kanonvuur dat ons naderde. Letse SS-soldaten begeleidden ons het kamp uit. We werden streng bewaakt. De bewakers hadden geen scrupules. De sterke Special Officer dhr. Harvey Todt hielp mij er doorheen. Ik onderhield na de oorlog contact met hem.Het interview eindigt bij 38 min : 24 sec