slagroomklopper

In de Tweede Wereldoorlog en met name in de hongerwinter was er schaarste aan alles. Veel boeren bleken bereid om (een deel van) de melkproductie van hun koeien rechtstreeks te verkopen aan particulieren die daarvoor zelf naar de boerderij moesten komen. Dat mocht eigenlijk niet van de bezetter Ze kregen dan melk "zo-van-de-koe", die nog vetter is dan de "volle" melk van nu. Daarvan kan boter worden gemaakt. Daarvoor moet de melk gekarnd worden waarbij met de hulp van de middelpunt vliegende kracht het vet (de boter) wordt gescheiden van de rest. Wat overblijft is karnemelk. Bij gebrek aan een karn hebben velen zich moeten behelpen met vorken of schudden. Maar je kan er ook slagroom van maken. Dit is de vooroorlogse vorm van de slagroomklopper. Het molentje was verankerd in het midden van een ronde deksel van blik met grove schroefdraad, kennelijk om dit deksel stevig op de glazen pot te kunnen schroeven. In dit geval ontbreekt de deksel van blik en is vervangen door een houten ronde plaat. De houten onderdelen van het binnenwerk zijn afhankelijk van die maatvoering. Deze slagroomklopper is vrij groot en zou het gereedschap van een banketbakker of een kok kunnen zijn geweest. De molen komt uit de "nalatenschap" van de heer R. Busser. Hij woonde met zijn gezin even buiten Boskoop in de gemeente Alphen aan de Rijn.