Brief van Tiny Middendorp aan verloofde, 19 april 1944

Brief van Tiny Middendorp aan verloofde Antoon van Jeuken, 19 april 1944, geschreven te Nijmegen Tiny Middendorp (geboren 23 september 1917 te Uithuizen) verhuisde 11 november 1941 naar Nijmegen waar ze 20 juni 1943 zich verloofde met Antoon Jeuken. Augustus 1944 dook ze onder de Wierden. 26 juli 1945 trouwde ze met Antoon Jeuken. Gedurende de oorlog schreef ze vele brieven aan haar verloofde. Inhoud Woensdagavond 9 uur 19-4 ‘44 M’n allerliefste Toontje, Eindelijk heb ik dan eens even de tijd, m’n liefste manneke te schrijven Hoe maak je ’t wel, liefste? Ben je nu al ingewerkt? ’t Zal je wel eens moeilijk vallen. De laatste dagen heb ik ’t ook weer erg druk gehad. ’t Was vanavond weer ruim 8 uur, dat ik thuis was. ’t Is werken en nog eens werken. Enfin ik reken maar dat er gauw een eind aan komt. Later zal het ook werken zijn, maar op een heel andere manier, en met heel wat meer liefde. Van jou zal ik veel liefde en hartelijkheid ontvangen, dat weet ik zeker. Trouwens, dat geef je me nu al zoveel als je kan. Naast ons komt een jong getrouwd stel te wonen. Ik moet er niet teveel naar kijken, want dan bedenk ik steeds weer hoe ’t kan zijn voor ons. We hebben zondag toch anders een heerlijke dag gehad hè liefste. Fijn weer echt een poosje bij elkaar. Maandag druk geweest en ‘s avonds vroeg naar bed gegaan. Dinsdag thuis geweest, en aan je beige broek zitten naaien. Morgenavond nog een lapje op de andere zak en ’t is weer dicht Zondag over een week zal ik hem meebrengen. Vanavond nog even aan Matheus schrijven, de brieven naar ’t postkantoor brengen en de dag is voor mij al weer om. Je zult Dinsdagavond wel lang ….. hebben, en Donderdagavond weer. Fijn dat je ’t op die manier nog een beetje bij kunt houden. Je zult ’t dan toch niet helemaal vergeten. De laatste dagen weer erg mooi weer. Soms moet ik een boodschap doen of naar ’t distributiekantoor. Ik kan ’t dan niet nalaten even van de mooie natuur te genieten. Ik hou er zo van. Waren we maar bij elkaar , alles was dan dubbel zo mooi. Ik bid en werk er iedere dag voor dat we toch spoedig ons zo zeer verlangde doel mogen bereiken. Thuis is ’t stil geworden. Wim is weer naar Voorhout vertrokken, en Gerard is naar Loenen. Zaterdag gaat moeder een veertien dagen weg. ’t Zal moeder goed doen. Ze is nu toch veel beter als voor de operatie vind je ook niet? Hoe is het mogelijk dat zoiets zo’n invloed kan hebben. Er zijn de laatste dagen niet veel vliegtuigen Vannacht waren de Duitschers om ± 3 uur erg laag aan het vliegen. Ik heb daarna niet meer kunnen slapen. Is ’t bij jullie nog al een beetje rustig? Ze schieten in de stad al aardig op met ruimen. ’t Zal wel een grote open vlakte worden als alles weg is. M’n lieveling veel nieuws is hier verder ook niet. Veel kan ik je dus ook niet schrijven. Over dat ééne raad je wel, waar we al zo dikwijls over gepraat en geschreven hebben zou ik nog veel meer willen en kunnen schrijven. We weten ’t echter genoeg, dat we ontzettend veel van elkaar houden, en zo vele en heerlijke plannen hebben in de toekomst. Lieveling laat dat evenals voor mij je houvast zijn. Bidden we heel veel dat ’t gauw werkelijkheid mag worden. M’n lieveling met verlangen zie ik je brief tegemoet. Heel veel liefs, hart. groeten en een innige omhelzing van je steeds liefh. vrouwke Tiny. P.S. de post komt bij ons maar één keer meer ’s middags om drie uur. Daaag!