Maria Emile Neefs

Ook bekend als: Emiel

Emiel wordt geboren op 22 april 1926 in Zundert als zoon van boswachter Neefs. Met zijn ouders en zeven broers en zussen woont Emiel thuis in de boswachterswoning op de Vloeiweide in Rijsbergen. Op 4 september 1944, Dolle Dinsdag, lijkt de bevrijding van Breda aanstaande; het geallieerde geschut vlak over de grens in België is dan al goed hoorbaar. Om de geallieerde opmars te ondersteunen, wordt door de Ordedienst onder leiding van de Bredase verzetsman Paul Windhausen een tijdelijke radiopost opgericht in de boswachterswoning. Paul wordt aangesteld als commandant over de groep die de radiopost bemant. Ze zijn slechts licht bewapend, want ze verwachten dat de geallieerden al over enkele uren zouden arriveren. Juist op dat moment stokt de geallieerde opmars; de aanvoerroutes zijn te lang geworden en de troepen uitgeput. In de streek rond de Vloeiweide wordt het met de dag gevaarlijker door groepen Duitse soldaten die eerder voor de geallieerden zijn weggetrokken en nu standhouden. Uiteindelijk wordt de radiopost ontdekt en op 4 oktober 1944 volgt de gewelddadige inval op de boswachterswoning. In het vuurgevecht loopt Paul op de Duitsers toe om vrije aftocht te vragen voor de boswachtersvrouw en haar kinderen, maar hij wordt meteen neergeschoten. Even daarna rent Henk Touw, een van de verzetsstrijders naar buiten om te vluchten, met Emiel achter zich aan. Beiden worden gezien en neergeschoten; Henk is op slag dood, maar Emiel blijft zwaargewond liggen. Als zowel de woning als de schuur in brand zijn gestoken, krijgen de zwaargewond achtergebleven verzetsstrijders van een Nederlandse SS’er het genadeschot. Eerst Marinus van den Boogaard, daarna Paul Windhausen en de 18-jarige Emiel. Zijn moeder, zusje Rietje en broertje Cornelis komen in de kelder van de brandende woning door fatale verwondingen, de intense hitte en koolstofmonoxidevergiftiging om het leven. Ze worden samen begraven op de rooms-katholieke begraafplaats in Rijsbergen. De vijf andere kinderen van het gezin, twee gasten van het gezin en de boswachter zelf (die uit de belegerde woning wist te ontsnappen) overleven het drama. De acht nog levende verzetsstrijders worden gevangengenomen en een dag later in het Mastbos bij Ginneken geëxecuteerd. Aan Duitse zijde waren drie slachtoffers gevallen, van wie een Nederlandse collaborateur.

Bron: Brabantse Gesneuvelden