Clasina Amarintia de Vries
Kattendijke, 5 april 1902 - locatie onbekend, 18 april 2000In het najaar van 1942 ontvingen de heer Polak, en zijn zoon en drie dochters die in Amsterdam woonden, het bevel om zich te melden voor dwangarbeid in het oosten. De heer Polak werd benaderd door een voormalige collega, de heer Fries, die hem aanraadde om onder te duiken. Aanvankelijk was de heer Polak van mening dat het risico te groot zou zijn voor degene die hem en zijn kinderen onderdak zou verschaffen, maar de heer Fries bleef aandringen en met behulp van verscheidene verzetsstrijders, onder wie de gebroeders Westland (die later doodgeschoten zijn) en een zekere heer Jacobs, slaagde de heer Fries er uiteindelijk in om de Polaks tijdelijk onder te brengen bij Rienus en Marie Scharwachter in Renkum. Kort daarna werd de familie Polak met steun van Karel Verschuur en Jean Tasseron, ondergebracht op verschillende adressen, omdat het veiliger werd geacht als zij zich opsplitsten. De 25-jarige Chana verhuisde enkele malen, waarbij zij elke keer een andere schuilnaam kreeg. Tegen het eind van 1943, toen zij weer moest verhuizen, opperde Jean Tasseron dat zij bij zijn broer en schoonzuster, dominee Pieter Tasseron en zijn vrouw Clasina, zou intrekken, die in het dorp Goenga (Friesland) woonden. - Chana trok op 21 oktober bij Pieter en Clasina in. Pieter was zojuist aangekomen uit een andere parochie, zodat hij Chana gemakkelijk aan zijn parochianen en buren kon voorstellen als een kennis uit zijn vorige verblijfplaats die het huishouden voor hen deed. Slechts heel weinig mensen waren op de hoogte van Chana's ware identiteit. - In het voorjaar van 1944 werd Pieter opnieuw overgeplaatst naar een andere gemeente, Oudwoude (Friesland). Hij en Clasina namen Chana mee. Weer nam Chana een andere schuilnaam aan, en ze kreeg een nieuw persoonsbewijs, zodat zij recht had op bonkaarten. Chana bleef in het huishouden helpen, maakte boter van schapenmelk en suiker van suikerbieten. Kort nadat zij in Oudwoude waren aangekomen, werd de plaatselijke bakker doodgeschoten omdat hij joden verborgen hield. Direct besloten de Tasserons een speciale schuilplaats voor Chana in huis te bouwen. Gelukkig zijn de Duitsers altijd aan het huis van de Tasserons voorbijgegaan, zodat Chana er nooit gebruik van hoefde te maken. - Pieter en Clasina waren in de oorlog ook nog betrokken bij andere clandestiene activiteiten en hadden korte tijd ook andere joden verborgen gehouden voordat zij Chana in huis namen. De Tasserons handelde vanuit hun geloof, dat voorschreef dat het kwaad te allen tijde bestreden moest worden. - Chana is achttien maanden bij de familie Tasseron gebleven, tot de bevrijding in mei 1945. Zij kreeg toen te horen dat haar vader en al haar broers en zusters de oorlog hadden overleefd. -Op 21 juni 1989 werden Pieter Leendert Tasseron en zijn vrouw Clasina Amarintia Tasseron-de Vries door Yad Vashem erkend als Rechtvaardigen onder de Volkeren.
Bron: Een Laatste Saluut
Bronnen
Dit zijn de bronnen die bij Oorlogsbronnen bekend zijn over deze persoon.
Een Laatste Saluut
Jacob (Jack) Kooistra (Zwaagwesteinde, 24 maart 1930 – Leeuwarden, 14 januari 2025) was een Fries journalist en amateurhistoricus. Hij wijdde zijn leven aan het documenteren van Nederlandse oorlogsslachtoffers en verzamelde nauwkeurig gegevens over duizenden mensen wereldwijd. Zijn werk zag hij als eerbetoon aan de slachtoffers. Bijzondere aandacht ging daarbij uit naar personen met een relatie tot de provincie Fryslân. Een register met ruim 7000 namen, gepubliceerd in zijn werken Een laatste saluut (2005) en Strijders, onderdrukkers en bevrijders (2008), werd jarenlang via het Fries Verzetsmuseum toegankelijk gemaakt en is nu, in samenwerking met WO2Net, te vinden op oorlogsbronnen.nl.
Aanbieder
Fries Verzetsmuseum
Afbeelding van Clasina Amarintia de Vries
Ontbreekt een portretfoto, of kan je ons helpen met een betere afbeelding van Clasina Amarintia de Vries, dan kan je deze hier toevoegen. Ook is het mogelijk om de bestaande portretfoto beter bij te snijden.
Heeft u bezwaar tegen de vermelding van deze persoon?
Laat het ons weten door een e-mail te sturen naar info@oorlogsbronnen.nl