Johannes Marinus Brands

Ook bekend als: Johannes

Johannes wordt geboren op 10 februari 1906 in Oss. Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië. Daar wordt hij als infanteriesoldaat gelegerd in Bandoeng op Java. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn geostrategische ligging en natuurlijke oliebronnen is de Nederlandse kolonie voor hen een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Johannes ingezet bij de verdediging van Java. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel ingenomen. Het slecht voorbereide KNIL, ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt nog felle weerstand op Java, maar is uiteindelijk niet opgewassen tegen de Japanse invasiemacht. Op 8 maart 1942 capituleert het KNIL in Bandoeng. Diezelfde dag wordt Johannes in de garnizoensstad Tjimahi krijgsgevangen genomen. Samen met duizenden andere Nederlandse militairen wordt hij naar het vasteland van Zuidoost-Azië getransporteerd en als dwangarbeider ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Hij komt uiteindelijk terecht in het Birmese kamp Phadong, 80 kilometer van de Birmese eindhalte Thanbyuzayat. Het kamp is berucht om de uitzonderlijk slechte levensomstandigheden die er heersen en staat vanwege de hoge sterfaantallen bekend als het ‘dodenkamp’. Ook Johannes wordt hiervan het slachtoffer, want op 1 september 1943 wordt hij getroffen door beriberi, een ziekte veroorzaakt door een tekort aan vitamine B1. Hij bezwijkt hieraan op 2 november van dat jaar, op 37-jarige leeftijd.

Bron: Brabantse Gesneuvelden