Cornelius Gerardus van Beurden

Ook bekend als: Kees

Kees wordt geboren op 10 april 1888 in Tilburg, als zoon van Hendrikus van Beurden en Gerardina van Iersel. Na zijn schooltijd gaat hij als loopjongen werken, om in 1910 in dienst te gaan. Hij vertrekt naar de Waalkazerne te Nijmegen, waar hij wordt voorbereid op dienst bij het KNIL in Nederlands-Indië. Niet lang daarna vertrekt hij naar de kolonie en huwt daar Rika Muller uit Djokjakarta. Ze krijgen samen vier kinderen. De oudste wordt geboren in Djokjakarta, de volgende twee in Malang en de laatste in Magelang. Ten slotte vestigt het gezin zich in Soekaboemi. In dienst behaalt Kees de rang van sergeant en daarnaast werkt hij als verpleegkundige. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt nog heftige tegenstand, maar is niet opgewassen tegen de superieure Japanse vuurkracht. Op 8 maart 1942 wordt het KNIL in Bandoeng gedwongen tot overgave. Kees, inmiddels gepensioneerd sergeant, sluit zich tegen deze achtergrond aan bij de verzetsgroep van zijn schoonzoon George Briët en J. Grandpré Molière. De groep wordt echter al enkele maanden na de capitulatie verraden. Op 13 juni 1942 doet de Kempeitai, de Japanse militaire politie, een inval bij George en arresteert dan ook schoonvader Kees. Kees krijgt zes jaar gevangenisstraf opgelegd en wordt afgevoerd naar de Soekamiskin-gevangenis te Bandoeng. Als voormalig verpleegkundige wordt hij daar aan het werk gezet bij oedeempatiënten. De gevangenen lijden net als in de kampen onder de stelselmatige mishandeling, gebrekkige voeding, inadequate medische zorg, verwaarlozing en het uitputtende werk waartoe ze gedwongen worden. Als Kees in verzwakte toestand per ongeluk een injectiespuit laat vallen, wordt hij van sabotage beschuldigd en overgeplaatst naar de strafgevangenis Banjoe Biroe in Ambarawa. Daar overlijdt hij op 5 juli 1945 op 57-jarige leeftijd aan de geleden ontberingen. Hij wordt vermoedelijk ter plaatse begraven.

Bron: Brabantse Gesneuvelden