Hermanus Johannes Teeuwen

Herman Teeuwen, afkomstig uit een gezin van zeven kinderen, vertrok kort na zijn negentiende verjaardag in juli 1937 naar Spanje. Als lid van de sociaaldemocratische jeugdvereniging AJC en fietsenmaker van beroep, sloot hij zich aan bij de Internationale Brigaden tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Hij arriveerde in Albacete, het hoofdkwartier van de brigades, en vocht bij de artillerie. Al snel raakte hij gewond tijdens de slag bij Quinto in augustus 1937 en bracht het resterende jaar door in verschillende ziekenhuizen. Begin 1938 moest Teeuwen terugkeren naar het front, maar meldde zich in januari bij de Nederlandse consul in Valencia met de wens terug te keren naar Nederland. Hij en een medestrijder, Antonius van de Goorbergh, wisten echter te ontsnappen uit een strafkamp van de Internationale Brigaden waar ze terechtkwamen op verdenking van desertie. Na hun vlucht werden ze bij de Frans-Spaanse grens gearresteerd en kort vastgehouden in Perpignan. Uiteindelijk repatrieerde het Nederlandse consulaat hen naar Nederland, ondanks twijfels over hun betrouwbaarheid. Hoewel minderjarig, wat hem mogelijk behoedde voor verlies van zijn Nederlanderschap, stond Teeuwen later openlijk achter zijn deelname aan de Spaanse Burgeroorlog en noemde zichzelf een revolutionair. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef hij actief door het verspreiden van het illegale blad De Waarheid en steunde hij de herdenking van de Februaristaking. Zijn betrokkenheid bij deze historische conflicten toont zijn politieke overtuiging en inzet voor sociale rechtvaardigheid.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)