Godefridus Petrus Hendrik Verhagen

Ook bekend als: Frits

Frits wordt geboren op 23 september 1927 in Veldhoven als oudste zoon en tweede van de vijf kinderen van Jan Verhagen en Maria Verhees. Het is een hecht, katholiek gezin waarin de kinderen streng en eenvoudig worden opgevoed. Ze helpen zowel in het schildersbedrijf van hun vader als in het huishouden mee. Het is de bedoeling dat Frits het bedrijf later voortzet. Nadat hij zijn vakopleiding heeft afgerond, wordt hij in de zomer van 1948 opgeroepen voor de dienstplicht. Hij meldt zich bij de Koninklijke Landmacht en gaat in opleiding in Blerick en Venlo. Daar wordt hij als soldaat ingedeeld bij de ondersteuningscompagnie van het 6-2 Regiment Infanterie. Tactisch wordt het bataljon ingezet als het 402 Bataljon Infanterie. Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt hij voor de vervulling van zijn dienstverband uitgezonden naar Nederlands-Indië, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na een opleiding van twee maanden reist hij eind september 1948 met de Johan van Oldenbarnevelt af naar de Oost, waar hij na een zeereis van een maand aan land gaat bij Semarang op Java. In een dagboek een reeks brieven naar huis houdt Frits zijn belevenissen onderweg en in Indië nauwgezet bij. Na aankomst wordt zijn eenheid gelegerd in Djatingaleh. Voor aanvullende gevechtstraining wordt het een week later naar Soemoewono en Ambarawa gezonden. Hij maakt er deel uit van het pantserafweer-geschutpeloton van zijn compagnie. Wanneer de Tweede Politionele Actie (19 december 1948 – 5 januari 1949) begint, is Frits als reserve terug in Semarang. Via Demak en Koedoes rukt zijn bataljon vanuit de stad op naar Rembang aan de Javaanse noordkust. Twee dagen later nemen ze de plaats in. Vervolgens wordt Frits ingezet voor wachtdienst en konvooibegeleiding in de ingenomen sector. Hierna wordt zijn bataljon in verschillende gevechtseenheden verdeeld die breed over Midden-Java worden ingezet. Op 22 januari 1949 keert Frits met zijn peloton terug van een actie in Boemidjawa. Onderweg loopt de wagen vast en blijft, na terug op de weg te zijn gezet, moeilijk bestuurbaar door voortdurend haperen en afslaan. Frits en zijn kameraden zitten ondanks de waarschuwingen van de chauffeur op de wagen, terwijl ze weer verder rijden. Op de slingerweg omlaag begint de wagen steeds meer vaart te nemen; terugschakelen lukt niet meer. Als recht voor hen uit de scherpe bocht met daarachter het ravijn steeds dichterbij komt, gooit de chauffeur het stuur om naar links en zet de wagen stil tegen de rotswand. Frits, die dan op de treeplank staat aan de linkerkant, probeert er op het laatste moment van af te springen. Dat wordt hem fataal; hij raakt beklemd tussen de wagen en de rotswand en wordt op slag gedood. Was hij op de treeplank blijven staan, dan had Frits het voorval overleefd. Frits is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Candi in Semarang.

Bron: Brabantse Gesneuvelden