Jacobus Johannes de Weert

Ook bekend als: Jacques, Zwarte Jacques

Jacques wordt geboren op 10 april 1921 in Zundert als zoon van arts Antonius de Weert en Maria van Thiel. Sinds 1940 studeert hij Rechten aan de universiteit van Nijmegen, waar hij tot 1943 ook verblijft. Er is van hem ook een adres in Oss bekend. Tijdens zijn studiejaren zet hij zich in voor het verzet en maakt zich in het bijzonder verdienstelijk als vervalser van reisdocumenten en bonkaarten voor de ondergrondse. Als lid van de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO) is hij daarnaast ook betrokken bij overvallen op politiebureaus en distributiekantoren. Zijn succes in het vervalsen van documenten is zo groot dat hij in 1944 de centrale falsificatiecentrale van de LO opricht en gaat leiden. Inmiddels is de behoefte aan vervalste papieren voor onderduikers en verzetsplegers sterk toegenomen, zodat Jacques zich vanaf dat moment vrijwel uitsluitend nog bezighoudt met vervalsen. Daarnaast houdt Jacques zich bezig met het systematisch verzamelen van gegevens van ‘foute’ Nederlanders, met name de voor het verzet gevaarlijke V-männer, de informanten van de Sicherheitsdienst (SD). In het door hem opgerichte pamflet Het Contra Signaal brengt Jacques de ondergrondse landelijk op de hoogte van deze actieve collaborateurs. ‘Zwarte Jacques’, zoals hij binnen de ondergrondse genoemd wordt, staat bij zijn kameraden bekend als een zwijgzame, harde werker, maar toch neemt hij in zijn haast vaak onnodige risico’s. Zo loopt hij regelmatig met geladen revolver en een tas vol vervalste documenten en compromitterend materiaal over straat. Op 29 maart 1944 valt Jacques op deze manier door de mand. Hij wordt die dag in Amsterdam gearresteerd en onmiddellijk overgebracht naar de gevangenis in Scheveningen, bekend als het Oanjehotel. Het lukt hem om vandaaruit nog twee berichten naar zijn ouders te zenden. Als de Scheveningse gevangenis wordt ontruimd, wordt Jacques overgebracht naar Kamp Vught en enkele weken daarna naar de SD-Polizeigefängnis te Haaren. Hier hebben zijn ouders nog voor het laatst contact met hem en het lukt Jacques dan nog de waarschuwing aan zijn kameraden door te spelen dat zij gevaar lopen en moeten onderduiken. Kort daarop keert Jacques terug naar Vught. Op 5 september 1944, als de SS het kamp vanwege het naderen van de geallieerde strijdmacht evacueert, wordt Jacques daar gefusilleerd. Hij is 23 jaar geworden.

Bron: Brabantse Gesneuvelden