Johan Cathérine Cornelius Henri Blokzeijl

Ook bekend als: Johan

Johan wordt op 18 oktober 1897 geboren in Breda als zoon van Pieter Blokzeijl en Annetje Peltzer. Zijn ouders scheiden in 1906 in Soerabaja, als Johan dus 9 jaar is. Net als zijn vader treedt Johan in dienst van het Oost-Indische leger en reist af naar de Oost voor de vervulling van zijn dienstverband. Tegen de tijd dat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, is hij aangesloten bij de Landstorm, een hulpkorps voor mannen die niet meer in aanmerking komen voor reguliere dienst, maar nog wel opgeroepen kunnen worden voor de landsverdediging. Johan is op dat moment werkzaam voor een importfirma. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen de oorlog aan Japan. Dit wordt aangegrepen door Tokyo om Nederlands-Indië binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor Japan een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt ook Johan opgeroepen voor de verdediging van Java. Hij maakt onderdeel uit van de artillerie. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL biedt nog felle weerstand, maar wordt ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top en miscommunicatie. Op 8 maart 1942 wordt het KNIL in Bandoeng gedwongen tot overgave. Diezelfde dag wordt Johan in Garoet krijgsgevangen genomen en met duizenden andere Nederlandse militairen afgevoerd naar de kampen. Later volgt transport naar het vasteland van Zuidoost-Azië voor dwangarbeid aan de Birma-spoorlijn. Hij komt daar uiteindelijk terecht in het kamp van Non Pladuk, het basiskamp aan het Thaise einde van de lijn. Werken aan de ‘dodenspoorlijn’ betekent lange dagen van extreem zwaar werk in het broeierig hete weer van de tropen. De voeding is voor de gevangenen zeer karig en er zijn nauwelijks medicijnen voorhanden tegen endemische ziekten. Ondertussen staan ze bloot aan mishandelingen en lopen grote kans in hun verzwakte toestand te verongelukken. Een ander gevaar vormen de geallieerde bombardementen. Op 7 september 1944 wordt Non Pladuk aangevallen, met 100 doden en 70 gewonden tot gevolg Het zijn vrijwel allemaal krijgsgevangenen die niet op tijd konden schuilen. Johan is een van de slachtoffers van het bombardement; hij raakt dodelijk gewond door granaatscherven in zijn onderrug. Johan is 46 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op de Thaise oorlogsbegraafplaats te Kanchanaburi.

Bron: Brabantse Gesneuvelden