Johannes Wilhelmus Vinke

Johannes Vinke vertrok in februari 1937 naar Spanje, midden in de Spaanse Burgeroorlog, terwijl hij zijn vrouw Annigje en hun vier kinderen achterliet. Hun huwelijk stond onder druk, mede doordat Vinke meer betrokken leek bij de communistische partij dan bij zijn gezin. Vinke, die stateloos was vanwege zijn eerdere dienst in het Franse Vreemdelingenlegioen, kreeg waarschijnlijk steun van de partij om naar Spanje te gaan. Tijdens zijn verblijf in Spanje raakte hij mogelijk gewond, want in juni 1938 was hij terug in Nederland met een medisch attest van de Internationale Brigade in Albacete. Vanaf dat moment hield hij zich bezig met het werven van vrijwilligers voor Spanje. In juni 1938 werd Vinke door de politie in Enschede in de gaten gehouden en zijn woning doorzocht. Daarbij werden onder andere het Franse doktersattest en brieven uit Spanje gevonden. Vinke ontkende lid te zijn van de Communistische Partij, hoewel hij sympathiseerde, en gaf tegenstrijdige verklaringen over zijn verblijf in Spanje. Ook Bernard Leusink, met wie hij naar Spanje was vertrokken, verklaarde dat Vinke slechts tot Parijs was gekomen en mogelijk werd afgekeurd vanwege gezondheidsproblemen. Na zijn terugkeer uit Spanje zijn er weinig gegevens over Vinkes verdere leven. Wel is bekend dat hij in 1947 van zijn vrouw scheidde. Over zijn rol tijdens de Tweede Wereldoorlog is niets vermeld. Vinkes betrokkenheid bij de Spaanse Burgeroorlog en zijn activiteiten in Nederland als ronselaar voor de strijd lijken de meest opvallende aspecten van zijn leven.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)