Janus Pieter Leijnse

Janus Pieter Leijnse vertrok in de zomer van 1937 als minderjarige naar Spanje om zich aan te sluiten bij de Internationale Brigade tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Ondanks de bezorgdheid van zijn ouders, die zelfs een vertegenwoordiger naar Spanje stuurden om hem terug te halen, bleef Janus aan het front. Hij werkte onder andere als ambulancechauffeur en raakte gewond aan een huidziekte, waarna hij ontsnapte uit een hospitaal en terugkeerde naar Nederland. Zijn ouders waren radeloos vanwege zijn vertrek, dat voortkwam uit financiële problemen thuis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kreeg Janus vermoedelijk problemen vanwege zijn Spaanse avontuur; hij werd door de Duitsers gezocht, maar wist herhaaldelijk te ontsnappen. Zo verstopte hij zich zelfs in een kledingkast in het ouderlijk huis terwijl de Duitsers daar speurden. Na de oorlog richtte Janus zich op grote sloopwerkzaamheden, waaronder het verwijderen van bunkers langs de kust van Breskens tot Cadzand-Bad. Later werkte hij als zakenman. In zijn laatste levensfase werd bij hem longkanker met uitzaaiingen in de hersenen vastgesteld. Hij besloot geen chemotherapie te ondergaan en probeerde nog speciale medicijnen uit Amerika, maar zijn gezondheid ging snel achteruit. Na ongeveer negen maanden overleed hij. Janus Leijnse’s leven werd gekenmerkt door zijn moedige deelname aan de Spaanse Burgeroorlog, zijn strijd tijdens de Tweede Wereldoorlog en zijn latere inzet bij de wederopbouw van Nederland.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)