Bernardus van Berkel

Bernardus wordt op 1 juli 1917 geboren in Helvoirt en woont in Kaapstad in Zuid-Afrika. Bij Koninklijk Besluit van 28 februari 1941 wordt bepaald dat alle Nederlanders geboren tussen 1904 en 1923 en verblijvend buiten Groot-Brittannië, Canada, de Nederlandse koloniën en het door de Duitsers bezette gebied, als dienstplichtigen ingelijfd kunnen worden bij de Nederlandse strijdkrachten. Bernardus valt daar als Nederlander die op dat moment in Zuid-Afrika verblijft ook onder. In 1941 vindt vanuit Pretoria de Nederlandse werving plaats van marinepersoneel en de rekrutering van dienstplichtigen en vrijwilligers. Bernardus wordt met ruim vijftig andere Nederlanders ingedeeld bij het 7e Detachement Zuid-Afrika, onder leiding van 1e luitenant W.M. Reuhl. De rekruten worden ingescheept op het Britse koopvaardijschip MS Abosso II dat in de nacht van 8 op 9 oktober 1942 de haven van Kaapstad verlaat. Tot heftige verontwaardiging van Reuhl wordt het schip zonder escorte op weg gestuurd en zal het niet sneller varen dan 14,5 knopen. Op 29 oktober 1942, om 9 uur in de avond, bevindt de Abosso II zich middenin de Noordelijke Atlantische Oceaan, bijna 1100 kilometer ten noorden van de Azoren, als het wordt getorpedeerd door de Duitse onderzeeër U-575. Circa 340 opvarenden sterven in de scheepsramp, onder wie 50 van de 80 Nederlanders aan boord. Onder de slachtoffers bevindt zich Bernardus die op 25-jarige leeftijd om het leven komt.

Bron: Brabantse Gesneuvelden