Albertus van Boekel

Albert van Boekel was een Nederlandse communist die een groot deel van zijn leven in het buitenland doorbracht. Van 1923 tot 1932 woonde hij in de Verenigde Staten, waarna hij zich in 1935 in Nijmegen vestigde, waar hij als ambtenaar werkte. Rond 1936 sloot hij zich aan bij de Spaanse Burgeroorlog, waar hij vocht aan de zijde van de Republikeinen. Hij onderscheidde zich tijdens de gevechten rond Belchite, waar hij volgens ooggetuigen tot de dappersten behoorde. In oktober 1937 meldde Jan van den Bos aan de Nederlandse consul in Parijs dat Van Boekel was gesneuveld bij Hyjar, waarbij hij door mitrailleurkogels in het hoofd om het leven kwam. Van Boekel was toen ongeveer 36 jaar oud. Zijn moed en inzet werden later erkend in een rapport uit 1940, opgesteld door Gustav Szinda in Moskou, waarin Van Boekel werd genoemd als een held van de 11de brigade. Over zijn rol in de Tweede Wereldoorlog is niets bekend, maar zijn betrokkenheid bij de Spaanse Burgeroorlog markeert hem als een toegewijde strijder tegen fascisme in de jaren dertig.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)