Johannes Doornekamp

Johannes Josephus (Joop) Doornekamp werd in 1916 geboren in Hilversum, in een groot arbeidersgezin. In de jaren dertig raakte hij werkloos en raakte via contacten in Amsterdam geïnteresseerd in de strijd in de Spaanse Burgeroorlog. Hoewel hij geen lid was van de communistische partij, vertrok hij in de zomer van 1937 naar Spanje om zich aan te sluiten bij de Internationale Brigades, waarschijnlijk bij het Edgar André bataljon, dat vooral uit Nederlandse vrijwilligers bestond. Joop vocht aan het front van Aragón tijdens het republikeinse offensief in augustus 1937, maar zijn verblijf was kort: hij deserteerde en werd gearresteerd. In november 1937 stapte hij samen met enkele anderen op en zocht onderdak bij de Nederlandse consul in Barcelona. Na een schuilperiode werden zij echter opnieuw opgepakt toen twee van hen zich niet aan de afspraken hielden. Vervolgens werden ze ingezet om loopgraven aan te leggen bij Teruel, waar ze tot februari 1938 werkten totdat de stad in handen viel van de nationalisten. Wat er daarna met Joop gebeurde, blijft onduidelijk. Hij keerde uiteindelijk in december 1938 terug naar Nederland met het laatste konvooi Nederlandse vrijwilligers, maar werd bij aankomst stateloos verklaard. Pas in 1947 kreeg hij zijn Nederlandse staatsburgerschap terug. Na de Tweede Wereldoorlog werkte Joop weer als losse arbeider in de bouw. Hij trouwde twee keer en kreeg vijf kinderen. Joop Doornekamp overleed op 91-jarige leeftijd in zijn geboorteplaats Hilversum. Zijn ervaringen in Spanje bleven grotendeels onbesproken binnen zijn familie, op enkele vage herinneringen na.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)