Theunis Boonstra

In 1942 woonden Salomon Israëls, zijn vrouw Martha (geb. De Beer) met hun dochtertje Trudi van zes in Rotterdam, waar zij het bevel kregen van de Duitsers om zich aan te melden voor zogenaamd werk in het oosten. In plaats van aan dat bevel gehoor te geven besloot de familie te gaan onderduiken. Salomon, een vertegenwoordiger van een speelgoedfabriek, was een kennis van Jan de Vries*, die voor zijn zwager Jacques Wallage werkte. Jan bood aan een onderduikadres voor de familie Salomons te zoeken. Op 31 juli 1942 bracht hij hen naar het huis van Theunis en Hiske Boonstra in Donkerbroek (Friesland). Daar voegde zich al spoedig Salomons broer Maurits bij hen. De vluchtelingen bleven allemaal bij de Boonstra's tot enkele weken voor de bevrijding, toen zij verraden dreigden te worden. - Theunis en Hiske hadden drie kleine kinderen en woonden op een boerderij waar ze geen stromend water hadden. De woonvertrekken, de veestallen en de schuur bevonden zich onder hetzelfde dak. De Israëls kregen een kamer op zolder, die alleen bereikt kon worden via een ladder in het huis. De boerderij lag enigszins afgelegen van de rest van het dorp, maar iedereen was voortdurend op zijn qui-vive, en de familie Israëls mocht het huis niet uit. Alleen enkelen van Theunis'broers, die ook onderdak boden aan leden van de familie Israëls, wisten dat zij joden verborgen hielden. Jan de Vries bracht geld tot hij aan het eind van 1943 gearresteerd werd. - Op een dag werd er een razzia gehouden bij een naburige boerderij, waar Jan en Grietje Boonstra woonden, die Martha's zuster en haar familie verborgen hielden. Sophia Grünwald-de Beer, de zuster van van Martha, slaagde erin te ontsnappen en Theunis en Hiskes boerderij te bereiken, maar haar man, Salomon Grünwald, werd opgepakt en is omgekomen. - Op 1 april 1945, nadat het Theunis en Hiske ter ore was gekomen dat zij op hun boerderij verdacht waren geworden, namen zij onmiddellijk maatregelen om hun onderduikers naar een ander adres te verhuizen, waar zij tot de bevrijding in mei zijn gebleven. - Theunis was tijdens de oorlog ook betrokken bij het verbergen van vuurwapens in zijn huis, en tevens hielp hij leden van de Binnenlandse Strijdkrachten. - Theunis en Hiske waren ervan overtuigd dat het juist was om de joden te helpen en lieten zich niet weerhouden door zorgen over hun eigen veiligheid en die van hun kinderen. -Op 7 juli 1986 werden Theunis Boonstra en zijn vrouw Hiske Boonstra-van der Ley door Yad Vashem erkend als Rechtvaardigen onder de Volkeren.

Bron: Een Laatste Saluut