Pieter Gerrit Barend Quist

Ook bekend als: Pieter

Pieter wordt geboren op 18 juni 1894 in het Overijsselse Denekamp als zoon van Cornelis Quist en Magtilda van Blanken. Als Pieter tien jaar is, verhuist het gezin naar Oldenzaal, om niet lang daarna achtereenvolgens naar Hengelo, Delft, Amsterdam en terug naar Hengelo te verhuizen. In 1918 vertrekt Pieter naar Drunen, om zich een jaar later definitief te vestigen in Steenbergen, waar hij als inspecteur werkt bij een verzekeringsmaatschappij en is aangesloten bij de burgerwacht. Pieter is getrouwd met Geertruida van Hees met wie hij een gezin van drie zoons sticht. Tijdens de Duitse bezetting richt hij in Steenbergen de lokale afdeling op van de Ordedienst (OD) die zichzelf de handhaving van de openbare orde na de verdrijving van de Duitsers tot doel stelt. De OD is echter ook tijdens de bezetting actief om de bevrijding te bespoedigen. Pieter leidt zo een groep van acht mensen die koeriersdiensten verrichten en militaire inlichtingen over de vijand verzamelen om deze naar de geallieerden te zenden. Thuis neemt Pieter onderduikers in huis. De Gestapo wordt echter getipt over het werk van de OD, waarna Pieter zelf moet onderduiken. In 1944 wordt hij echter op zijn onderduikadres in Limburg ontdekt en gevangengenomen. Pieter wordt naar Duitsland gedeporteerd, waar hij wordt binnengebracht in het heropvoedingskamp Lahde bij Minden in noordwestelijk Duitsland. Het verschil tussen heropvoedingskamp en concentratiekamp is voor de gevangenen gering; ook hier worden ze als dwangarbeider ingezet voor extreem zwaar werk in de fabrieken ter ondersteuning van de Duitse oorlogsindustrie. Voor de gevangenen van Lahde betekent dit werken voor Preussag AG, een gevarieerde industriële onderneming. De behandeling van de gevangenen doet ook aan wreedheid niet onder voor de grote concentratiekampen; wekelijks worden tot 70 gevangenen opgehangen, bezwijken er 20 van uitputting en uithongering in het hospitaal en worden er 10 tot 20 doodgeslagen of doodgeschoten omdat ze niet hard genoeg doorwerken. Als in de laatste oorlogsmaanden de geallieerde troepenmacht het kamp nadert, worden alle gevangenen die nog ziek in het hospitaal liggen doodgeschoten. Ook voor Pieter worden de ontberingen uiteindelijk te veel. Hij bezwijkt in het voorjaar van 1945 aan honger, ziekte, uitputting en mishandeling. Als overlijdensdatum is 1 maart 1945 vastgesteld; Pieter is dan 50 jaar geworden. Hij vindt zijn rustplaats op de arbeidersbegraafplaats in Bierde bij Minden. Voor zijn verzetswerk wordt hij postuum gedecoreerd met de Belgische Ridderorde van Leopold II 1940-1945.

Bron: Brabantse Gesneuvelden