Jacobus Henricus Wilhelmus Blewanus

Ook bekend als: Jacobus

Jacobus wordt geboren op 14 september 1910 in Breda als zoon van Antonius Blewanus en Anna Meurs. Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië, waar hij zich vestigt in Bandoeng. Daar sluit hij zich ook aan bij de plaatselijke afdeling van de Landstorm. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen de oorlog aan Japan. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt ook Jacobus opgeroepen voor de verdediging van Java. Hij is dan als sergeant-majoor aangesloten bij de Militaire Administratie. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL biedt nog felle weerstand, maar wordt ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top en miscommunicatie. Op 8 maart 1942 wordt het KNIL in Bandoeng gedwongen tot overgave. Diezelfde dag wordt Jacobus krijgsgevangen genomen en met duizenden andere Nederlandse militairen afgevoerd naar de kampen. Via de Javaanse kampen wordt hij naar Thailand gedeporteerd om daar als dwangarbeider aan het werk te worden gezet aan de Birma-spoorlijn. Werken aan de ‘dodenspoorlijn’ betekent lange dagen van extreem zwaar werk in het broeierig hete weer van de tropen. De voeding is voor de gevangenen zeer karig en er zijn nauwelijks medicijnen voorhanden tegen endemische ziekten. Ondertussen staan ze bloot aan mishandelingen en lopen grote kans in hun verzwakte toestand te verongelukken. Jacobus doorstaat de beproevingen van de spoorlijn om in juni 1944 via Singapore naar de kampen in Japan zelf te worden getransporteerd. Daar komt hij terecht in kamp Fukuoka 9B, 30 kilometer ten noordoosten van de stad in Miyata, voor werk in de kolenmijnen. Hij maakt opnieuw zeer lange dagen, ditmaal in tunnels die tot 600 meter diepte reiken. De omstandigheden in het kamp zijn bijzonder slecht. Net als aan de Birma-spoorlijn lijden de gevangenen onder slechte voeding, de ondermaatse, onverwarmde huisvesting in tochtige barakken en veelvuldige afranselingen. Onder deze omstandigheden vallen er tientallen slachtoffers in het kamp. Ook voor Jacobus, ernstig verzwakt na jaren van stelselmatige mishandeling en uitputting, worden de ontberingen uiteindelijk te veel. Op 20 mei 1945 wordt hij ernstig ziek afgevoerd. Niet lang daarna, op 5 juni, overlijdt hij aan catarre longontsteking. Jacobus is 34 jaar geworden en wordt ter plaatse gecremeerd. Zijn assen worden later bijgezet op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.

Bron: Brabantse Gesneuvelden