Bernardus Martinus Petrus Arnoldus Vlemminx

Ook bekend als: Bernard

Bernard wordt geboren op 31 augustus 1924 in Oirschot als derde van de elf kinderen van Johannes Vlemminx en Digna Mutsaers. Ten tijde van de Duitse bezetting is hij actief als illegale werker. In september 1944 heeft hij zich aangesloten bij de verzetsgroep Partizanen Actie Nederland (PAN) die vooral rond Eindhoven actief is. Om zich bij hen te voegen, moet hij vanuit Oirschot door de vijandelijke linies om het inmiddels bevrijde Eindhoven te kunnen bereiken. Pieter van Boven uit Rotterdam, onderduiker in Eindhoven, gaat met hem mee. Het is nooit helemaal duidelijk geworden waarom ze naar Eindhoven willen; mogelijk voeren ze een opdracht uit voor het verzet, of willen ze zich aansluiten bij de Binnenlandse Strijdkrachten. Het tweetal verlaat Oirschot op 1 oktober en komt tegen de avond aan in Boxtel, in de buurtschap Langenberg aan de Schijndelsedijk. Daar worden ze aangehouden door een Duitse patrouille. Als uit hun identiteitspapieren blijkt dat zij niet uit Boxtel komen, vermoeden de Duitsers wat zij van plan zijn en arresteren hen ter plekke. De Feldgendarmerie brengt hen over naar de herberg van de familie Van Maaren aan de Schijndelsedijk, waar overste Jungwirth van de 59e Infanteriedivisie hen standrechtelijk ter dood veroordeeld. Nog diezelfde avond wordt het doodvonnis voltrokken; nabij de boerderij van de familie Van Kempen op Langenberg 1 worden Pieter en Bernard in het duister door de Feldgendarmerie gefusilleerd. Bernard is 20 jaar geworden. Voor zijn ouders is dit het tweede verlies in korte tijd. Ruim een jaar voor Bernard is ook hun zoon Gerard op 15-jarige leeftijd overleden.

Bron: Brabantse Gesneuvelden