Petrus Laros

Ook bekend als: Hollander Piet, Piet Laros

Piet Laros (1901-1997) was een Nederlandse vrijwilliger die van 1936 tot 1938 vocht in de Spaanse Burgeroorlog als lid van de Internationale Brigades, ter ondersteuning van de Spaanse Republiek tegen de opstand van generaal Franco. Opgegroeid in een arbeidersgezin in Kaatsheuvel, ontwikkelde hij al vroeg een sterk gevoel voor sociale rechtvaardigheid en raakte betrokken bij het anarchisme en later het marxisme. In 1936 vertrok hij, ondanks tegenstand van zijn communistische partij en zijn gezin, naar Spanje om te vechten. Hij raakte meerdere keren gewond, onder andere bij de slag om Jarama en het Ebro-offensief, en diende als sergeant en pelotonscommandant bij de Nederlandse “Zeven Provinciën”-compagnie. Na de ontbinding van de Internationale Brigades in 1938 keerde Laros terug naar Nederland, waar hij een bekend gezicht werd van de Nederlandse Spanjestrijders. Tijdens de Tweede Wereldoorlog sloot hij zich aan bij het verzet tegen de Duitse bezetter, werd gearresteerd en belandde in concentratiekamp Buchenwald, waar hij de oorlog overleefde. Na de oorlog zette hij zich in voor de rechten van Spanjestrijders en was actief in solidariteitsgroepen tegen het Franco-regime. Hij speelde een belangrijke rol bij de oprichting van het monument voor Spanjestrijders in Amsterdam, dat in 1986 werd onthuld. Laros bleef zijn hele leven politiek geëngageerd, gaf lezingen en was een belangrijke spreekbuis over de Spaanse Burgeroorlog in Nederland. Ondanks persoonlijke tegenslagen, waaronder een scheiding en conflicten binnen de communistische partij, bleef hij zich inzetten voor sociale rechtvaardigheid en solidariteit. In 1996 ontving hij nog het Spaanse staatsburgerschap als erkenning voor zijn inzet. Hij overleed op 1 januari 1997.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)

Petrus (Piet) Laros (Kaatsheuvel, 11 februari 1901 - Nijkerk, 1 januari 1997) was een Spanjestrijder en verzetsdeelnemer. Laros was een van de eerste Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog. Tijdens de Duitse bezetting van Nederland moet Laros wegens zijn bekendheid als communist en zijn rol in het verzet diverse malen onderduiken. Op 24 juni 1942 wordt Laros in Delfzijl gearresteerd en komt vervolgens via Amsterdam in Kamp Amersfoort, Buchenwald en diverse andere werkkampen in Duitsland terecht. Na de oorlog kreeg Laros als een van de weinige Spanjestrijders zijn Nederlanderschap terug. Hij bleef zich echter inzetten voor eerherstel van zijn mede-Spanjestrijders.

Bron: Stichting WO2Net | Oorlogsbronnen.nl