Brief voor mevr. Truus van Vucht van Rooij

Brief voor mevr. Truus van Vucht van Rooij." Dresden 8 juli 1944.""Lieve Vrouw, Johnny, Gerrieke, Elly, Dien en Theo."Dhr, Van Vucht beschrijft zijn dagelijkse bezigheden ervaringen en andere gebeurtenissen vanuit Dresden.Een korte samenvatting van de inhoud van deze brief. Gelukkig gaat het weer een beetje beter met mij. Ik kan mij weer beter concentreren. Ik ben van Hof gekomen en zit nu in Voghtland. Het beste Postslaapkwartier wat je maar kunt vinden. Ik heb geslapen op een matras en onder een dekbed. De meeste hotels hier in de buurt zijn gesloten vanwege vakantie, Dus zelf maar voor wat eten gezorgd. Dat is natuurlijk goedkoper, wat ik heb in zes weken geen loon gehad. Hoe gaat het eigenlijk met jou.Mijn piepers zijn klaar, samen met wat doppers en worteltjes, Daags na onze terugkomst is er een bom gevallen op ons oude onderkomen. De commandant is dood en er zijn een aantal gewonden. Ik zit nu heerlijk te eten. Jammer dat je er niet bij kunt zijn, Maar dat komt wel weer. Ik ga verder met deze brief, dat komt hij nog af voor mijn verjaardag.Daar komt een Hollander. Hij heeft brieven bij zich, Acht van Pa, een van jou en een van Nol. Van Nol heb ik een dreigbrief gekregen omdat ik hem niet meer schrijf. En een wanhoopbrief van jou omdat je in zeven weken geen post hebt ontvangen. Ik ga weer proberen op de normale tijden te schrijven. Ik de wijk waar ik bestel denken de mensen echt wel aan mij. Ik heb sigaretten en wittebrood gekregen. Eergisteren zijn er in Hof waar harde Gerrit Verbeek zit een paar nieuwe mensen gekomen. Het zijn schrijver maar toffe jongens. We zijn met zijn drieën wezen eten. Gerrit had geen tijd. Het eten was goed. Kabeljauw met kleine piepers. Ik heb niet teveel gegeten want dat loopt in de papieren. Ik heb Rein, Harry, Nol en Pijnappel geschreven per briefkaart. Morgen op mijn verjaardag worden er foto's gemaakt. Die zal ik je spoedig toe zenden.We hebben in de bossen van Hof paddenstoelen gezocht en gevonden. We hebben ze gebakken en opgegeten. Ze waren heerlijk. Hoe gaat het met jullie met het eten. Ik lees niet altijd rooskleurig. Gelukkig dat Gerrit niet weg hoeft, Hij kan tenminste wat doen. Ik ga nu afwassen en mij gereed maken voor de nachtrit naar Dresden. Als je wat te kort komt moet je het maar schrijven. Dan ga ik kijken of ik wat voor je kan doen. De groeten Joop.Brieven van Johannes R. van Vucht naar Truus van Vucht van Rooij, zijn vrouw. Johannes zat in dwangarbeid in Dresden. Truus was in die periode zwanger. Truus woonde in de oorlogsperiode aan de St. Jacobslaan 39 te Nijmegen.In 1944 kreeg ze voedsel aangeboden van Engelse militairen die zich in de buurt begaven.